Μία από τις πιο κοινές ασθένειες σήμερα είναιοστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες απευθύνονται εξίσου συχνά σε γιατρούς με αυτήν την ασθένεια.
Τουλάχιστον μία φορά στη ζωή μας, ο καθένας από εμάς έχει βιώσει πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης, του ιερού οστού ή των κάτω άκρων. Συχνά εν αγνοία μας ονομάζουμε αυτό το είδος πόνου «τσιμπημένο νεύρο στο κάτω μέρος της πλάτης».
Αιτίες οσφυϊκής οστεοχονδρωσίας
Σύμφωνα με έρευνες γιατρών και επιστημόνων, η κύρια αιτία της οστεοχονδρωσίας της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι η όρθια στάση. Ωστόσο, δεν πάσχουν όλοι οι άνθρωποι από οστεοχονδρωσία. Προκλητικοί παράγοντες που επιταχύνουν την ανάπτυξη της νόσου είναι: μεταβολικές διαταραχές, σωματική αδράνεια, τραυματισμοί, υπερβολικό βάρος, ακατάλληλη άρση βαρών.
Η πηγή του πόνου στην οστεοχόνδρωση είναι οι τσιμπημένες νευρικές ρίζες, οι οποίες εμφανίζονται μετά από προεξοχή του μεσοσπονδύλιου δίσκου και στένωση του μεσοσπονδύλιου χάσματος. Αυτή η απόκλιση σχηματίζεται όταν η διατροφή επιδεινώνεται, οι φυσικές διαδικασίες ανταλλαγής οξυγόνου και λεμφαδένων στους ιστούς των μεσοσπονδύλιων δίσκων διαταράσσονται. Ως αποτέλεσμα, η ικανότητα απορρόφησης κραδασμών των μεσοσπονδύλιων δίσκων μειώνεται και ο πολφικός πυρήνας του δίσκου σταδιακά μειώνεται και στεγνώνει.
Από ανατομική άποψη, η οσφυϊκή οστεοχόνδρωση είναι μια διαδικασία μετατροπής του χόνδρου σε οστά, με αποτέλεσμα την υπερβολική πίεση στις νευρικές ρίζες που εκτείνονται από το νωτιαίο μυελό. Αυτή η αλλαγή προκαλεί πόνο. Η υπερανάπτυξη του οστικού ιστού συμβαίνει λόγω επιδείνωσης της διατροφής των μεσοσπονδύλιων δίσκων, απώλειας υγρών και διαταραχών στη δομή και τη λειτουργία.
Όταν η προεξοχή του μεσοσπονδύλιου δίσκου κατά την ανάπτυξη της οστεοχόνδρωσης της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης γίνεται πιο σοβαρή, προκαλεί την ανάπτυξη οσφυϊκής προεξοχής και κήλη οσφυϊκού δίσκου λόγω ρήξης του ινώδους δακτυλίου.
Το σύνδρομο πόνου σχηματίζεται λόγω τσιμπήματος του νωτιαίου νεύρου στην οσφυϊκή οστεοχονδρωσία και ονομάζεται οσφυοϊσχιαλγία. Αυτό το σύμπτωμα συνοδεύεται από μούδιασμα των κάτω άκρων. Ανάλογα με τη φύση και τη θέση του πόνου, η ασθένεια μπορεί να χωριστεί σε ισχιαλγία και οσφυαλγία. Η φλεγμονή ενός νεύρου λόγω του τσιμπήματος του ονομάζεται ριζίτιδα. Οι μέθοδοι θεραπείας της ριζίτιδας με παυσίπονα, στην πραγματικότητα, είναι μόνο η εξάλειψη των συμπτωμάτων και είναι αναποτελεσματικές, επειδή μια τέτοια θεραπεία δεν επηρεάζει την πραγματική αιτία της νόσου, δηλαδή τις εκφυλιστικές διεργασίες στους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Για την εξάλειψη του πόνου και τη λήψη προληπτικών μέτρων για την αποφυγή επιπλοκών, πρέπει να υποβληθείτε σε μια ολοκληρωμένη πορεία θεραπείας για να ενεργοποιήσετε τις διαδικασίες αποκατάστασης στους ιστούς των δίσκων, να ομαλοποιήσετε το ύψος και τις φυσιολογικές παραμέτρους των μεσοσπονδύλιων δίσκων.
Συμπτώματα οστεοχόνδρωσης της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης
Ένα από τα σημάδια της οστεοχόνδρωσης είναι η συμπίεση των ριζών του νωτιαίου νεύρου από τον προεξέχοντα πολφικό πυρήνα του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Αυτή η συμπίεση συμβαίνει στον επισκληρίδιο χώρο, που είναι ένα είδος δοχείου για τις ρίζες της σπονδυλικής στήλης. Η οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης εκδηλώνεται με τα ακόλουθα συμπτώματα που αντιστοιχούν σε συμπιεσμένη ρίζα:
- L1 και L2 - απώλεια ευαισθησίας στην περιοχή του "παντελονιού του αναβάτη", δηλαδή στη βουβωνική χώρα και στο εσωτερικό των μηρών. Ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί και στα δύο πόδια ταυτόχρονα εάν η οσφυϊκή οστεοχονδρωσία περιπλέκεται από την ανάπτυξη κήλης.
- L5 – πόνος κατά των βολών, μειωμένη ευαισθησία στο κάτω μέρος της πλάτης και ευαισθησία του αντίχειρα, καθώς και μειωμένη ικανότητα κάμψης του δακτύλου.
- S1 – πόνος κατά των βολών, μειωμένη ευαισθησία του κάτω ποδιού και του έξω μηρού, πόνος στο πόδι από το μικρό δάχτυλο μέχρι το τέταρτο δάκτυλο. Συχνά όταν αυτή η ρίζα είναι κατεστραμμένη, χάνονται τα αντανακλαστικά του Αχιλλέα και του πελματιαίου.
- Βλάβη στην αρτηρία Deproge-Gotteron - στη χρόνια πορεία της οστεοχονδρωσίας, μπορεί να εμφανιστεί παράλυση του κάτω ποδιού και των γλουτών και η ευαισθησία μπορεί να εξαφανιστεί στην ανογεννητική περιοχή.
- Η ταυτόχρονη βλάβη στις ρίζες L5, S και στην αρτηρία Deproge-Gotteron προκαλεί το σύνδρομο της «παραλυτικής ισχιαλγίας», απώλεια πυελικών και κινητικών λειτουργιών.
Η οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης μπορεί να προκαλέσει προεξοχές και κήλες λόγω σημαντικών φορτίων σε αυτό το τμήμα της σπονδυλικής στήλης. Αυτές οι επιπλοκές είναι που αναπτύσσονται πολύ γρήγορα, επομένως είναι πολύ σημαντικό να αντιμετωπιστούν έγκαιρα. Μην καθυστερείτε την επίσκεψή σας σε σπονδυλολόγο, υποβληθείτε σε πλήρη εξέταση και αναζητήστε εξειδικευμένη βοήθεια στα πρώτα συμπτώματα της οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης.
Επιπλοκές της οστεοχόνδρωσης της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης
Η συμπιεστική-αγγειακή ισχαιμία μπορεί να θεωρηθεί επιπλοκή της οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης. Αυτή η παθολογία αναπτύσσεται λόγω της μειωμένης παροχής αίματος στον νωτιαίο μυελό, της μείωσης των μεσοσπονδύλιων ανοιγμάτων για τα αγγεία και τις αρτηρίες, καθώς και τη στένωση των περιφερικών δομών των σπονδύλων. Ο λόγος για την ανάπτυξη αυτής της παθολογίας είναι η ισοπέδωση των δίσκων, η υπερβολική κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης, οι εξασθενημένοι σύνδεσμοι, ο σχηματισμός οστεοφύτων και η νεοαρθρίτιδα. Μόνιμος τραυματισμός και πίεση σε ένα τσιμπημένο αγγείο ή αρτηρία συμβαίνει λόγω οποιασδήποτε κίνησης της σπονδυλικής στήλης που επηρεάζει την κατεστραμμένη περιοχή. Επιπλέον, μπορεί να αναπτυχθεί μια αντανακλαστική στένωση του αγγείου που διέρχεται από το συσφιγμένο άνοιγμα του καναλιού. Αυτό το αποτέλεσμα ονομάζεται «στενό κρεβάτι».
Οι σπονδυλολόγοι εντοπίζουν μια άλλη σοβαρή επιπλοκή της οστεοχόνδρωσης της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Η συμπιεστική μυελοπάθεια είναι μια διαταραχή του νωτιαίου μυελού που εμφανίζεται λόγω στένωσης του νωτιαίου σωλήνα. Ανάλογα με την τοποθεσία, τα συμπτώματα και η σοβαρότητα της παθολογίας μπορεί να διαφέρουν. Τις περισσότερες φορές, η πορεία της νόσου χαρακτηρίζεται από επεισοδικότητα - μετά από μια επίθεση υπάρχει μια περίοδος ύφεσης.
Η οσφυϊκή οστεοχονδρωσία μπορεί να επιπλέκεται από μια κήλη δίσκου TXII-L1, η οποία ασκεί πίεση και προκαλεί βλάβη στα τμήματα S1-S2, L2-L-4 του νωτιαίου μυελού. Ένας ασθενής με αυτή την επιπλοκή αισθάνεται πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης, στο κάτω πόδι, στο πίσω μέρος του μηρού, καθώς και αδυναμία στα πόδια. Οι γλουτιαίοι μύες και οι μύες της γάμπας γίνονται σταδιακά υποτονικοί και υποτροφικοί, τα αντανακλαστικά του Αχιλλέα και του πελματιαίου πέφτουν και σχηματίζεται πάρεση του ποδιού. Η πλάτη και η εξωτερική επιφάνεια του ποδιού και της κνήμης χαρακτηρίζονται από μειωμένη ευαισθησία ή πλήρη απουσία της.
Εάν αναπτυχθεί κήλη δίσκου LI-II, κατά την οποία αυξάνεται η υπερβολική πίεση στο τμήμα S3 του κόκκυγα, η οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης έχει τα ακόλουθα συμπτώματα: διαταραχή των πυελικών οργάνων, ακράτεια κοπράνων και ούρων, δυσκοιλιότητα, απώλεια ή μείωση της ευαισθησίας του ανωγεννητική περιοχή, ανάπτυξη κατακλίσεων, αντανακλαστικό πρωκτικής πρόπτωσης.
Το «σύνδρομο Cauda Equina» αναπτύσσεται όταν οι ρίζες των νεύρων συμπιέζονται από τον πρώτο οσφυϊκό σπόνδυλο και κάτω. Ένας έμπειρος σπονδυλολόγος σημειώνει ότι αυτό το σύνδρομο αναπτύσσεται συχνότερα σε ασθενείς με συγγενή στενότητα του σπονδυλικού σωλήνα. Το "cauda equina" είναι μια δέσμη νευρικών ριζών που περιέχει τις τερματικές ρίζες του νωτιαίου μυελού από το πρώτο τμήμα και μετά. Το όνομα προέκυψε από την ομοιότητά του με την ουρά αλόγου. Η διάγνωση αυτού του συνδρόμου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την παρουσία βασανιστικού πόνου ριζικής φύσης. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι που διακρίνει το σύνδρομο της ιπποειδούς ουράς από άλλες επιπλοκές στις οποίες δεν υπάρχει οξύς πόνος.
Το σύνδρομο Cauda Equina χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο στο ιερό οστό και στο κάτω μέρος της πλάτης, ο οποίος ακτινοβολεί στον γλουτό, στην ανωγεννητική περιοχή και στην οπίσθια επιφάνεια του μηρού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, εμφανίζονται πάρεση, περιφερική παράλυση και αισθητηριακές διαταραχές. Οι σοβαρές περιπτώσεις χαρακτηρίζονται από παράλυση των γλουτών και των δύο ποδιών. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της επιπλοκής μπορεί να θεωρηθεί η ασυμμετρία των αισθητηριακών και κινητικών διαταραχών.
Η οσφυϊκή οστεοχόνδρωση μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη του συνδρόμου της μυελογενούς «διαλείπουσας χωλότητας», στο οποίο υπάρχει αδυναμία στα πόδια κατά το περπάτημα, συχνή επιθυμία για ούρηση και μούδιασμα στο κάτω μέρος του κορμού. Η αιτία αυτής της δυσφορίας είναι η κακή παροχή αίματος στα κατώτερα μέρη του νωτιαίου μυελού. Μετά την ανάπαυση, αυτές οι αισθήσεις εξαφανίζονται.
Με την ισχαιμία των ριζών της ιπποειδούς ουράς, εμφανίζεται καδογονική "διαλείπουσα χωλότητα" - αίσθημα μυρμηκίασης και μυρμηκίασης κατά το περπάτημα. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό το σύμπτωμα μπορεί να αυξηθεί ψηλότερα, φτάνοντας στο περίνεο, τα γεννητικά όργανα και τη βουβωνική χώρα. Η αδυναμία στα πόδια υποχωρεί μετά από μια σύντομη ανάπαυση.
Η συμπίεση της αρτηρίας Adamkiewicz μπορεί να συμβεί λόγω ανεπιτυχούς ξαφνικής κίνησης, ανύψωσης βαριών ή τίναγμα. Αυτή η επιπλοκή της οστεοχόνδρωσης της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης εκδηλώνεται ως διαταραχές των πυελικών οργάνων, απώλεια ευαισθησίας, εμφάνιση κατακλίσεων και ατροφία των μυών των ποδιών.
Η οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης εκδηλώνεται με πόνους στο κάτω μέρος της πλάτης. Λόγω της παρατεταμένης παραμονής σε μια άβολη θέση, ο πόνος μπορεί να ενταθεί. Μετά τον ύπνο ή την ανάπαυση σε ύπτια θέση, ο πόνος υποχωρεί ή υποχωρεί εντελώς.
Η εμφάνιση αγχωτικών καταστάσεων για τον οργανισμό μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη μιας οξείας κατάστασης. Τις περισσότερες φορές αυτό συμβαίνει κατά τη διάρκεια υποθερμίας, βαριών φορτίων και ξαφνικών κινήσεων. Η έξαρση χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο, ο οποίος από την οσφυϊκή χώρα μπορεί να κατέβει μέχρι τα πόδια. Το σώμα μπορεί ανεξάρτητα να προσπαθήσει να μειώσει το φορτίο στο προσβεβλημένο μέρος της σπονδυλικής στήλης με έντονη ένταση στους μύες της κάτω πλάτης. Ένας ασθενής με οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης προσπαθεί να βρει μια άνετη θέση στην οποία ο πόνος υποχωρεί.
Διάγνωση οσφυϊκής οστεοχονδρωσίας
Η διάγνωση της οστεοχονδρωσίας πραγματοποιείται σε διάφορα στάδια. Ο γιατρός πρέπει να μιλήσει με τον ασθενή, να ρωτήσει για παράπονα, να μάθει για τη φύση του πόνου, πού εντοπίζεται, πότε γίνονται αισθητές οι οδυνηρές αισθήσεις, η διάρκεια, η έντασή τους κ. λπ. Επιπλέον, ο γιατρός θα διαπιστώσει υπό ποιες συνθήκες εμφανίζεται ο πόνος, πότε εντείνεται ή υποχωρεί.
Μετά από αυτό, ο σπονδυλολόγος εξετάζει το ιστορικό, δηλ. ιστορικό της νόσου. Ο γιατρός σίγουρα θα ξεκαθαρίσει πόσο διαρκεί η επώδυνη κατάσταση, ποια ήταν η αιτία του πόνου και πώς αισθάνεστε κατά την περίοδο που εξαφανίζεται η ενόχληση. Ένα σημαντικό σημείο είναι η προκαταρκτική θεραπεία, καθώς και η αποτελεσματικότητα ορισμένων μεθόδων θεραπείας. Ένας εξειδικευμένος γιατρός σίγουρα θα ρωτήσει τον ασθενή για τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας, το εύρος κίνησης, την ευημερία κάτω από ορισμένα φορτία και τις προηγούμενες ασθένειες. Είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε εάν ο ασθενής είχε τραυματισμούς στη σπονδυλική στήλη, αν αθλήθηκε και αν κάποιος άμεσος συγγενής είχε παθήσεις της σπονδυλικής στήλης.
Το επόμενο βήμα στη διάγνωση θα είναι η εξέταση του ασθενούς. Ο γιατρός θα δώσει προσοχή στη θέση του κεφαλιού, των ποδιών και των χεριών σε σχέση με το σώμα, το βάδισμα, τον τρόπο κράτησης, τη συμμετρία των περιοχών του σώματος, την κατάσταση του δέρματος στην κατεστραμμένη περιοχή και τις κινήσεις του ασθενούς. Μετά από αυτό, καθορίζεται το εύρος κίνησης της σπονδυλικής στήλης και το επίπεδο βλάβης. Για να γίνει αυτό, ο γιατρός θα ζητήσει από τον ασθενή να λυγίσει προς τα εμπρός, προς τα πλάγια, προς τα πίσω, να του ζητήσει να μετακινήσει διάφορα μέρη της πλάτης του και να γέρνει το κεφάλι του. Ένα υγιές άτομο δεν πρέπει να βιώνει τσούξιμο ή πόνο στις αρθρώσεις του κατά τη διάρκεια μιας τόσο απλής εξέτασης.
Εάν ο ασθενής δεν πάσχει από οστεοχονδρωσία, τότε μπορεί να φτάσει στο στήθος και τον ώμο του με το πηγούνι του. Οι κινήσεις του κεφαλιού προς κάθε κατεύθυνση είναι περίπου 60 μοίρες. Μια γωνία 45 μοιρών σχηματίζεται με την πλάγια κάμψη μεταξύ του κεφαλιού και της άνω αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Η απόσταση από το ιερό οστό μέχρι την ακανθώδη απόφυση του έβδομου αυχενικού σπονδύλου αυξάνεται κατά 5-7 εκατοστά όταν κάμπτεται προς τα εμπρός. Αυτή η απόσταση μειώνεται κατά 5-6 cm όταν λυγίζετε προς τα πίσω. Ένας έμπειρος σπονδυλολόγος θα δώσει προσοχή στο πώς οι αρθρώσεις του γόνατος και του ισχίου συμμετέχουν στην κάμψη και πώς αλλάζει η διαμόρφωση της σπονδυλικής στήλης.
Θεραπεία της οστεοχονδρωσίας της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης
Η οσφυϊκή οστεοχονδρωσία απαιτεί πολύπλοκη, εντατική και μακροχρόνια θεραπεία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για χρόνιες περιπτώσεις με πολλαπλές μεσοσπονδύλιες κήλες και προεξοχές.
Αποτελεσματικόςθεραπεία της οστεοχονδρωσίας της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήληςεπιτυγχάνεται με αντανακλαστικές μεθόδους που δεν προκαλούν παρενέργειες, αλλά αποφέρουν μέγιστο όφελος. Θυμηθείτε, η ανάρρωση από μια τόσο σοβαρή ασθένεια δεν μπορεί να έρθει γρήγορα. Σε κάθε περίπτωση οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης, ο γιατρός συνταγογραφεί ένα ατομικό θεραπευτικό σχήμα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η χειρωνακτική θεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο σε περιπτώσεις όπου η σπονδυλική στήλη του ασθενούς δεν έχει υποστεί βλάβη από προεξοχές και μεσοσπονδυλικές κήλες. Η ολοκληρωμένη χρήση αυτών των τεχνικών σας επιτρέπει να αποκαταστήσετε τη φυσιολογική μικροκυκλοφορία του αίματος, να εξαλείψετε τη συμφόρηση, το αγγειακό οίδημα, να ανακουφίσετε μυϊκούς σπασμούς, να αποκαταστήσετε την ισορροπία των μεταβολικών διεργασιών στους ιστούς των σπονδύλων και τους μεσοσπονδύλιους δίσκους και επίσης να βελτιώσετε τη διατροφή των ιστών στην οσφυϊκή περιοχή. Ως αποτέλεσμα, διεγείρεται η φυσική διαδικασία αναγέννησης. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε περίπτωση οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης, η χειρωνακτική θεραπεία θα πρέπει να στοχεύει στη βελτίωση των λειτουργιών της σπονδυλικής στήλης.
Οι διαδικασίες θεραπείας για την οσφυϊκή οστεοχονδρωσία συμπληρώνονται με τη χρήση φυτικών θεραπειών που βελτιώνουν τη νεύρωση στο σώμα και επίσης αποκαθιστούν την ισορροπία των μεταβολικών διεργασιών. Ο σπονδυλολόγος θα συστήσει τη διατροφική διόρθωση και έναν πιο δραστήριο τρόπο ζωής στους ασθενείς. Είναι σημαντικό να προσαρμόσετε το σωματικό σας βάρος, επειδή το υπερβολικό βάρος ασκεί πρόσθετη πίεση στο κάτω μέρος της πλάτης και επίσης επιδεινώνει την ανάπτυξη οστεοχόνδρωσης της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Ένας έμπειρος ειδικός που θεραπεύει την οστεοχόνδρωση επιτρέπει στον ασθενή να επιτύχει σοβαρά αποτελέσματα, καθώς και να αποφύγει τη χειρουργική επέμβαση, να βελτιώσει την κινητική δραστηριότητα, να εξαλείψει τον πόνο στη μέση και να βελτιώσει πλήρως το σώμα για να αποτρέψει περαιτέρω παροξύνσεις. Ο οξύς πόνος υποχωρεί μετά από 1-3 συνεδρίες χειροκίνητης θεραπείας και το θετικό αποτέλεσμα της θεραπείας επιτυγχάνεται κατά μέσο όρο μετά από 10-15 συνεδρίες. Να θυμάστε ότι η έγκαιρη έναρξη της θεραπείας αποτελεί εγγύηση για την επίτευξη θετικών αποτελεσμάτων.
Κατά την περίοδο έξαρσης του πόνου στη μέση, συνιστάται στον ασθενή να παραμείνει στο κρεβάτι για 2-3 ημέρες. Για την ταχεία ανακούφιση του πόνου, συνταγογραφούνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, παυσίπονα, φλεβοτονωτικά, διουρητικά, νικοτινικό οξύ και βιταμίνες Β. Το περπάτημα με πατερίτσες, η ξηρή ή υποβρύχια έλξη της σπονδυλικής στήλης μπορεί επίσης να συνταγογραφηθεί για την αποφόρτιση της σπονδυλικής στήλης. Εάν είναι απαραίτητο, συνταγογραφούνται αποκλεισμοί με γλυκοκορτικοειδή ή παρασπονδυλικοί αποκλεισμοί με αναισθητικό.
Η φυσιοθεραπευτική θεραπεία της οστεοχονδρωσίας της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης μπορεί επίσης να περιλαμβάνει ηλεκτροφόρηση, θεραπεία με λέιζερ και υπεριώδη ακτινοβολία. Η φυσικοθεραπεία είναι υποχρεωτικό συστατικό ενός ολοκληρωμένου θεραπευτικού προγράμματος. Ορισμένες ασκήσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο οξύ στάδιο, αλλά σχεδόν όλες οι ασκήσεις συνιστώνται να εκτελούνται μετά τη μείωση του πόνου. Χάρη στην τακτική σωματική άσκηση, η διατροφή των ιστών αποκαθίσταται, η παροχή αίματος και λέμφου στους μεσοσπονδύλιους δίσκους βελτιώνεται και η ευελιξία και η ελαστικότητα των αρθρώσεων και των χόνδρων αποκαθίστανται σταδιακά. Έτσι, η κατάσταση του ασθενούς βελτιώνεται και το διάστημα μεταξύ των περιόδων έξαρσης επιμηκύνεται.
Η θεραπεία σπα έχει επίσης καλή επίδραση στην υγεία. Σε κλιματικά θέρετρα, συνταγογραφούνται λουτρά ιωδίου-βρωμίου, υδρόθειου και ραδονίου.
Οι μέθοδοι χειρουργικής θεραπείας χρησιμοποιούνται μόνο εάν ο πόνος του ασθενούς δεν μπορεί να ανακουφιστεί με συντηρητικές μεθόδους για μεγάλο χρονικό διάστημα, με πάρεση των μυών των κάτω άκρων και διαταραχή των διαδικασιών φυσικής ούρησης και αφόδευσης. Κατά την επέμβαση αφαιρείται η δισκοκήλη και ενισχύεται το τμήμα της σπονδυλικής στήλης.
Πρόληψη της οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης
Η πρόληψη της οσφυϊκής οστεοχονδρωσίας συνίσταται στην τήρηση απλών κανόνων που προτείνει ένας σπονδυλολόγος. Θυμηθείτε ότι η ανάπτυξη της νόσου μπορεί να αποφευχθεί μόνο αν ακολουθήσετε προσεκτικά αυτούς τους κανόνες, ανεξάρτητα από το τι:
- Διατηρήστε το κάτω μέρος της πλάτης σας στεγνό και ζεστό, μην κρυώνετε υπερβολικά τη σπονδυλική σας στήλη και αποφύγετε τα ρεύματα.
- Μην σηκώνετε βαριά αντικείμενα και μην τα μεταφέρετε σε μεγάλες αποστάσεις.
- Προσπαθήστε να μην κάνετε απότομες κινήσεις.
- Διατηρήστε τη σωστή στάση όταν εργάζεστε και ξεκουράζεστε.
- Αλλάζετε τη θέση σας όσο πιο συχνά γίνεται, προσπαθώντας να μην μένετε σε μια θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
- Κάντε φυσικοθεραπεία.
- Προσπαθήστε να μην μείνετε σε λυγισμένη θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
- Όταν καθαρίζετε, χρησιμοποιήστε μακριές σφουγγαρίστρες, σκούπα και ηλεκτρική σκούπα με μακρύ σωλήνα, ώστε να μην χρειάζεται να σκύβετε.
- Σηκώστε σωστά τα βάρη: σκύψτε με ίσια πλάτη ή λυγίστε τα γόνατά σας, σηκώστε τις τσάντες με ίσια πλάτη και σηκωθείτε όρθια. Κρατήστε τα χέρια σας με το φορτίο όσο το δυνατόν πιο κοντά στο σώμα σας.
- Εάν χρειάζεται να σκύψετε χαμηλά για να σηκώσετε κάτι από το πάτωμα, όπως κάτω από ένα τραπέζι ή κρεβάτι, κατεβείτε στο ένα γόνατο και κρατήστε την πλάτη σας ίσια.
- Κατανείμετε τα βάρη ίσα μεταξύ των δύο χεριών.
- Δυναμώστε τους γλουτιαίους μύες σας, τεντώστε τη σπονδυλική σας στήλη, κάντε μια βόλτα κάθε μέρα.
- Ισορροπήστε τη διατροφή σας, εμπλουτίστε τη διατροφή σας με γαλακτοκομικά και φυτικά προϊόντα.
- Επιμείνετε στο καθεστώς κατανάλωσης - 1, 5-2 λίτρα νερού και αφεψήματα βοτάνων την ημέρα.
- Απαλλαγείτε από κακές συνήθειες - αλκοόλ, κάπνισμα, ναρκωτικά.